موارد مصرف و خواص جوز هندی در غذا بارداری آشپزی چه خواصی دارد
در این مطلب از سایت جسارت به موارد مصرف و خواص جوز هندی در غذا بارداری آشپزی چه خواصی دارد می پردازیم امیدواریم این مطلب مورد توجه شما سروران گرامی قرار گیرد
جوز هندی,جوز هندی خواص,جوز هندی در غذا,جوز هندی در بارداری,جوز هندی در مرغ,جوز هندی در آشپزی,جوز هندی چیه,جوز هندی چه خواصی دارد,جوز هندی ادویه,جوز هندی مخدر,خواص جوز هندی برای مو,خواص جوز هندی برای پوست,خواص جوز هندی طب سنتی,خواص جوز هندی بر پوست,خواص جوز هندی در بارداری,مصرف جوز هندی در غذا,استفاده جوز هندی در غذا,استفاده از جوز هندی در غذاها,موارد مصرف جوز هندی در غذا,جوز هندی در چه غذاهایی استفاده میشه,جایگزین جوز هندی در غذا,جوز هندی در کدام غذا,مصرف جوز هندی در بارداری,خوردن جوز هندی در بارداری,عوارض جوز هندی در بارداری,
خواص جوز هندی
چقدر در مورد جوز هندی می دانید؟ با ما همراه شوید تا این گیاه را بهتر بشناسید.بهتر است بدانید منشا این گیاه از از شرق اندونزی و شرق هند در جزایر ملوک است و در آن مناطق یکی از پایــــه های اقتصاد محسوب می شود.این گیاه در این مناطق به صورت خشک شده و بیشتر برای چاشنی غذا استفاده می گردد. در واقع باید گفت پوسته ی خشک شده ی اطراف دانه در جوز هندی لذیذترین چاشنی برای غذا به کار می رود که البته مقادیر زیاد آن موجب ایجاد حالت رخوت و سستی و سپس اعتیاد به ماده ی آلکالوئیدی آن میگردد.جالب است بدانید این گیاه درختی است دوپایه، به ارتفاع 8 تا10 متر و دارای برگهای دائمی که در جزائر ملوک به صورت وحشی می روید. شکل ظاهری آن بی شباهت به درخت نارنج نیست زیرا بر روی شاخه های متعدد آن برگهایی متناوب، ساده، کامل، موجدار، بیضوی، نوک تیز، بدون استیبول و چرمی شبیه برگ درخت نارنج به وجود می آید. سطح فوقانی پهنک برگ به رنگ سبز تیره ولی سطح تحتانی آن روشن تر و به رنگ سبز مایل به سفید می باشد. در طول شاخه های آن گلهای نر و ماده بر روی دو پایه به وجود می آید.گلهای نر آن دارای پوششی ضخیم، گوشت دار و منقسم به سه قسمت نوک تیز اند و به صورت مجتمع بر روی شاخه قرار می گیرند.جالب است بدانید در گلهای ماده نیز پوششی شبیه گلهای نر وجود دارد و دارای یک تخمدان تک خانه است که از لقاح آن یک میوه ی سته شبیه هلو و محتوی دانه های بیضوی محصور در یک پوشش گوشتی و قرمز رنگ تبدیل می گردد.قسمت مورد استفاده ی این درخت دانه و پوشش اطراف آن است. بهره برداری از این درخت معمولاٌ از پایه های 7 ساله شروع می شود و در سن 25 سالگی نیز حداکثر مقدار میوه از آن به دست می آید و چون در تمام سال میوه بر روی درخت وجود دارد در هر فصلی می توان از درخت بهره برداری به عمل آورد. اما بهترین موقع زمانی است که هنوز میوه ها در حال باز شدن باشند. در واقع میوه ی رسیده ی گیاه پس از باز شدن دانه هایی خارج می سازد که درون محفظه ای به رنگ قرمز نهفته می باشند. دقت کردن در وضع دانه ی گیاه نشان می دهد که ارتباط دانه با محفظه ی ذکر شده منحصراً از راه قاعده ی آن است. هر دانه را نیز از خارج پوسته ی سختی به رنگ قهوه ای که دارای شیارهای عمیق منشعب از قاعده است، در بر می گیرد.
جوز هندی در غذا
در واقع اگر پوسته ی سخت دانه از آن جدا شود، مغز آن ظاهر می گردد که سطحی چین خورده دارد و مجموعاً به رنگ خاکستری خودش را نشان می دهد بوی آن مخصوص و طعمش تند روغنی معطر و بسیار مطبوع است. بعد از چیدن میوه ها دانه های محصور در پوشش خارجی را در آب نمک می خیسانند و پس از آن که با این عمل پوشش خارجی دانه (Macis) از آن جدا گردید، دانه ها را بر روی شاسی ها تحت اثر گرمای ملایم به نحوی که به خوبی تهویه گردند قرار می دهند و مرتباً هر دو روز یک بار آنها را زیر و رو می کنند. با این روش در طی مدت دو ماه مغز درون دانه از پوسته ی آن ازاد می گردد (بر اثر خشک شدن و از دست دادن آب). بهتر است بدانید در این هنگام با قطعه چوب سبک وزنی ضربات ملایم بر روی پوسته ی آن وارد می آورند و مغز دانه را از پوسته جدا می کند.در واقع ترکیبات شیمیایی- دانه ی گیاه که موسکاد نام نهاده شده است دارای آمیدون، مواد آلبومینوئیدی، مواد چرب جامد به مقدار 35 تا 40 درصد،اسانس 8 تا 15 درصد و رزین می باشد.
جوز هندی در بارداری
جالب است بدانید اسانس موسکاد مایعی بیرنگ با کمی تمایل به زردی دارای بوی معطر و طعم گرم و سوزاننده است. در ترکیب آن نیز مخلوطی از پنین، کامفن راست (80درصد)، دیپانتن،الکلهای ترپنی، کمی اوژنول، سافرانین، میریستین و… پیدا می شود.بوردو موسکاد ماده ی چرب مغز دانه ی گیاه است که برای تهیه آن مغز دانه ها را به صورت گرد در آورده بر روی غربال مویی می گسترانند و تحت اثر بخار آب قرار می دهند تا مواد چرب آن به حالت مایع و قابل استخراج در آید. سپس آن را به سرعت تحت اثر فشار صفحات آهنی سفید که قبلاً به علت قرار گرفتن در آب جوش کاملاً داغ شده است قرار می دهند. زیرا ماده ی روغنی که تحت اثر فشار صفحات آهنی گرم از گرد دانه خارج می شود مقداری آب همراه دارد. برای خارج شدن آب از روغن ظرف محتوی آنها را خنک می نماید به حدی که آب درون آن سرد شده و جدا شدن روغن از آب را فراهم می کند.در واقع صاف کردن روغن به دست آمده نیز باید در دمای 100 درجه صورت گیرد.خواص درمانی- دانه ی این گیاه و همچنین پوشش خارجی آن (Masic) از مواد محرک و مؤثر است. ولی ادامه ی مصرف آن خطرناک می باشد و مصرف 7 تا 12 گرم آن موجب مسمومیت می گردد.. مصرف بی رویه ی اسانس موسکاد ایجاد رخوت و خواب عمیق همراه با کاهش عمل رفلکس ها می کند. سمی بودن آن برای انسان بیشتر از حیوانات است. با توجه به موارد مسمومیت که اغلب از مصرف موسکاد و اسانس آن پیش می آید، باید همواره این نکان مورد دقت قرار گیرد که اولاً اگر مصرف آنها افراطی و بیشتر از مقادیر درمانی نباشد و ثانیاً ادامه پیدا نکند بی خطر می باشد.موسکاد و پوشش خارجی آن علاوه بر مصارف درمانی در فرمول عده ای از فراورده های دارویی وارد می شود و به علاوه از ان در تهیه ی بعضی لیکورهای مقوی قلب و هضم کننده استفاده می گردد. بوردوموسکاد در استفاده خارج به صورت مالیدن بر روی عضو برای درمان رماتیسم کاربرد دارد.درواقع شکلهای دارویی- موسکاد در فرمول الکلای گاروس و همچنین آب ملیس ده کارمس و الکلای فیروراوانتی وارد می گردد.
موارد مصرف جوز هندی
بوردوموسکاد در تهیه ی بم نروال و لینیمال دوروزن و یا به طور خالص برای مالش دادن بر روی عضو در رماتیسم به کار برده می شود.جالب است بدانیدمحفظه ی بیرون دانه به مصارف درمانی نمی رسد اما از آن برای تهیه ی نوعی شراب استفاده می گردد.اسانی موسکاد به عنوان مقوی و به مقدار 25 قطره یا نصف قاشق چایخوری در یک فنجان آب گرم مصرف می شود مشروط بر آن که به طور مداوم به کار نرود.بهتر است بدانید تولید این ادویه در اندونزی به عنوان یک حرفه به حساب می آید و در تمام سال عده ی خاصی به خشک کردن و تولید آن مشغولند. همان طور که گفته شد این گیاه از طعم بسیار لذیذی برخوردار است و در کشورهای گرمسیری به خصوص طرفداران خاص خود را دارد. این گیاه به دلیل دارا بودن آلکالوئیدهای خاص تسکین دهنده ی دردهای مفصلی و روماتیسم است ولی زیاده روی در مصرف آن بر روی بخش کنتل احساسات در مغز تأثیر گذاشته و در واقع آن را تحریک می کند و پس از مصرف آن احساس نشاط و رضایت به همراه سستی و رخوت در انسان پدید می آید.البته مصرف ان بستگی به طبع اشخاص دارد. برای افراد سرد مزاج بسیار مفید و موفر می باشد.از این گیاه مفید استفاده نمایید.